Rada Parafialna stanowi, zgodnie z kanonem 536 KPK ciało doradcze, które pod kierownictwem proboszcza parafii wspomaga kapłanów w organizacji życia duszpasterskiego w danej wspólnocie wiernych. W realizacji swoich zadań Rada duszpasterska kieruje się celami określonymi przez kanon 1254 § 2 KPK, uwzględniając specyfikę duszpasterską danego ośrodka.
Za swój podstawowy cel Rada duszpasterska ma współodpowiedzialne wspieranie kapłanów w organizacji życia duszpasterskiego danej wspólnoty. Czyni to przez.
• Udział w organizowaniu kultu Bożego w parafii (KPK 1254 § 2).
• Uczestniczenie w trosce duszpasterskiej o parafię (KPK 534).
• Pomaganie kapłanom w ożywianiu działalności duszpasterskiej (KPK 534).
• Prowadzenie dzieł apostolskich (KPK 1254).
• Troska o godziwe utrzymanie duchowieństwa i pracowników kościelnych.
Rada realizuje wyznaczone cele przede wszystkim przez współdziałanie z duszpasterzami w.
• Opracowywaniu rocznych planów duszpasterskich.
• Animowaniu działalności grup duszpasterstwa specjalistycznego.
• Koordynowaniu prowadzonych form duszpasterstwa.
• Inspirowaniu działalności charytatywnej.
• Trosce o podejmowanie inicjatyw duszpasterskich uwzględniających zachodzące przemiany społeczno-kulturowe.
W realizacji wyznaczonych celów Rada winna kierować się odpowiedzialnością, troszczyć się o.
Właściwą formację swoich członków i rzetelnie służyć rozwojowi życia parafialnego.
W skład Rady duszpasterskiej wchodzą trzy grupy członków.
• Z urzędu.
• Wybrani.
• Mianowani przez księdza proboszcza lub rektora kościoła.
Zespół Caritas liczący 8 osób stara się czynne realizować Boże przykazanie miłości bliźniego. Bierze udział w zbiórkach organizowanych przez Caritas ogólnopolski i diecezjalny. Zbiera w czasie Adwentu i Wielkiego Postu żywność, którą rozdziela wśród potrzebujących. Rozprowadza cegiełki i skarbonki Caritasu. Od 2 lat akcję skarbonek wielkopostnych nie ograniczamy tylko do szkół, ale do wszystkich rodzin w parafii. W razie potrzeby organizowana jest pomoc dla ludzi dotkniętych przez klęskę żywiołową jak np. pożar. Propagujemy inicjatywę przekazywania 1% podatku na rzecz Caritasu.
KRS Caritas Rzeszowskiej 0000251723.
W naszej parafii istnieje także Chór Męski GLORIA. Powstał z inicjatywy ks. Proboszcza Zbigniewa Gargasia w 2001 roku. Tworzy go grupa 25 mężczyzn. Obecnie dyrygentem chóru jest pan Mirosław Szpyrka. Próby odbywają się we wtorki o 18.30 w budynku katechetycznym w Wysokiej Głogowskiej.
Przełożeni i Patron Róży.
Róże Żeńskie.
1. Maria Barczak - Św. Faustyna.
2. Maria Furman - Św. Agata.
3. Emilia Jaskuła - Św. Rita.
4. Zofia Kubas - św. Anna.
5. Bronisława Kamińska - Św. Weronika.
6. Irena Magazynowska - Św. Marta.
7. Maria Migut - Maryja Królowa.
8. Zofia Migut - Św. Katarzyna.
9. Aneta Micał - Św. Antoni.
10. Zofia Migut - Św. Helena.
11. Emilia Nędza - Św. Bernadetta.
12. Maria Pikor - Św. Urszula.
13. Zofia Poźniak - Św. Barbara.
14. Zofia Tracz - Św. Józef.
15. Maria Ślęzak - Św. Teresa.
16. Adela Ślęzak - Św. Monika.
Róże Męskie.
1. Zbigniew Jaskuła - Św. Franciszek.
2. Ryszard Krztoń - Św. Ojciec Pio.
3. Jan Ślęzak - Św. Juda Tadeusz.
4. Edward Suszek - Św. Jan Paweł II.
Róże Mieszane.
1. Justyna Jasińska - bł. Karolina
2. Janusz Wesół - Święta Rodzina
Akcja Katolicka jest urzędem Kościoła, to znaczy szczególnym miejscem organizowania laikatu, będącego w ścisłej współpracy z hierarchią Kościoła.
Urząd Kościelny wiernych świeckich, należący do fundamentalnej struktury Kościoła.
- misja głoszenia Zmartwychwstałego Jezusa Chrystusa.
- chrystianizacja każdej dziedziny życia.
- wspólny front apostolskiego działania Kościoła.
- budowa Kościoła - nie przez zewnętrzną ludzką działalność typu świeckiego, ale przez środki nadprzyrodzone: słowo, sakrament i posługę miłości.
- widzenie, ocenianie, działanie - w duchu Ewangelii.
- odrodzenie życia według zasad katolickich w rodzinie i społeczeństwie.
- kształtowanie życia według zasad wiary.
- wzrastanie i umacnianie wspólnoty chrześcijańskiej.
- pogłębienie wiedzy o Jezusie Chrystusie, aby nastąpił świadomy wybór Jezusa Chrystusa jako Pana życia chrześcijanina.
- apostolstwo indywidualne (KPK - apostolstwo powinno przybrać formę Akcji Katolickiej.
- odpowiedź na trendy sekularyzacji, wypierające wartości chrześcijańskie z życia społeczeństwa.
- szkoła życia społecznego.
W parafii Wysoka Głogowska Akcja Katolicka na której czele stoi p. Władysław Wesół ma na swoim koncie wiele inicjatyw religijno-patriotycznych wpisujących się w piękne dzieło reaktywowanej w 1990 roku tej zasłużonej organizacji świeckich w Kościele.
Grupa Modlitewna skupia osoby, które pragną gorącą modlitwą wypraszać u Boga za pośrednictwem naszej patronki Matki Bożej Różańcowej łaski potrzebne do chrześcijańskiego życia. Naszym głównym celem jest kultywowanie nabożeństwa wynagradzającego Niepokalanemu Serce NMP pięć pierwszych sobót miesiąca.
„Margaretka"- to inicjatywa modlitewnego ruchu w Kościele katolickim, którego istotę stanowi ofiarowanie wieczystej modlitwy za jednego kapłana. Pomysł ten powstał w Kanadzie w 1981 roku, a dziś realizowany jest w wielu krajach na całym świecie. Początki narodzin pierwszej grupy w Tyczynie sięgają 2000 roku. Inicjatorką oraz animatorką tej modlitwy jest pani Maria Barczak. Modlitwą tą objęci są od kilkunastu lat głównie kapłani pracujący w parafii Wysoka Głogowska, ale także Księża Biskupi oraz kapłani z poza parafii. Zobowiązanie wobec kapłanów w apostolacie „Margaretek" polega na przyrzeczeniu modlitwy (aż do śmierci) za konkretnego księdza. Po złożeniu przyrzeczenia każda z osób w jednym dniu tygodnia odmawia dowolną modlitwę za kapłana, najczęściej dziesiątek różańca. Następnie wspólnota, która przyjęła na siebie taki obowiązek przygotowuje dla kapłana symboliczną Margaretkę, w której centrum wpisane jest imię księdza, a na siedmiu białych płatkach imiona osób z apostolatu.
Przy parafii MB Różańcowej w Wysokiej Głogowskiej działa również Stowarzyszenie Przyjaciół Wyższego Seminarium Duchownego w Rzeszowie. Seminarium Duchowne jest sercem diecezji, w którym młodzi ludzie przygotowują się do kapłaństwa. Członkowie Stowarzyszenia systematycznie wspierają swoimi ofiarami kleryków, studiujących w Instytucie Teologiczno- Pastoralnym w Rzeszowie. Uczestniczą ponadto we wspólnych spotkaniach z alumnami, które organizuje Seminarium. Przyjaciele codziennie modlą się za nich i wzajemnie. Księża Przełożeni w ramach podziękowania za hojne i życzliwe serce odprawiają Msze święte w intencji wszystkich Przyjaciół.
Stowarzyszenie Przyjaciół WSD zaprasza w każdy Pierwszy Czwartek miesiąca na Różaniec w intencji Powołań.
Termin łaciński „ministrare” oznacza „służyć, pomagać”.
Wspólnota Służby Liturgicznej Ołtarza gromadzi chłopców, którzy chcą rozwijać swoje życie duchowe poprzez służbę liturgiczną podczas Mszy świętych i innych nabożeństw. W jej ramach wyróżniamy młodzież lektorską czytającą Słowo Boże, grupę ministrantów starszych i młodszych, wspomagającą kapłanów podczas Mszy św.
Ministrantem może zostać każdy chłopiec po przyjęciu Pierwszej Komunii Świętej, który swoim zachowaniem świadczy, że jest uczniem Chrystusa. Dla chłopców bycie we wspólnocie LSO jest wielką radością, bo przez swoją służbę ukazują, że każde nabożeństwo jest nie tylko sprawą kapłana, lecz sprawą całej parafii i wszystkich wiernych. Służąc Bogu, przyczyniają się do tego, aby liturgia była piękna. Słowo „ministrant” wskazuje szczególnie na służbę podczas Mszy świętej.
1. Ministrant jest POMOCNIKIEM przy sprawowaniu Mszy świętej i podczas innych nabożeństw liturgicznych. Usługuje on księdzu, gdy przygotowywany jest ołtarz i dary ofiarne potrzebne do złożenia ofiary Mszy świętej.
2. Ministrant jest tym, który NIESIE ZNAKI. Ministrant niesie pewne określone przedmioty, które dla liturgii są niezbędne. Są to przedmioty, które dla liturgii mają szczególne znaczenie. Mają one na celu przedstawić coś wierzącym i w ten sposób wskazać na inną „niewidzialną” rzeczywistość.
3. Ministrant powinien sam być ZNAKIEM. Przez swą służbę prawdziwie uczestniczy w liturgii, to znaczy współdziała i współtworzy ją, czynnie się w nią włącza i angażuje.
Określenie - nazwa Dziewczęca Służba Maryjna zawiera najkrótszą syntezę programu duszpasterskiego realizowanego dla duchowego i moralnego rozwoju dziewcząt. Oto pełniejszy sens określenia Dziewczęca Służba Maryjna.
Dziewczęca – prowadzimy pracę z dziewczętami mając na uwadze szczególnie te potrzeby, które wynikają z faktu, że są kobietami „in statu ferii” - czyli na tym etapie, kiedy kobiecość w nich dopiero się budzi i rozwija. Chcemy pomóc im zarówno w odkryciu właściwego obrazu ideału dziewczyny i kobiety chrześcijańskiej, jak i w trudnej pracy nad kształtowaniem swej osobowości.
Służba – określenie to mówi o celu istnienia grupy. Jest nim najogólniej mówiąc służba, czyli działanie dla czyjegoś dobra, poświęcenie sił, praca dla jakiejś ważnej i dobrej sprawy czy idei. Chrystus, Syn Boży, nazywany przez Proroków Starego Testamentu „Sługą Jahwe”, przyszedł, aby służyć i polecił Apostołom, by byli sługami wszystkich. Szczególnie bliskim i zawsze aktualnym ideałem służby jest dla dziewcząt Maryja. Dlatego przyjęta nazwa zawiera przymiotnik „Maryjna”.
Maryjna – Dziewica z Nazaretu powiedziała przy Zwiastowaniu, że jest i pragnie być zawsze służebnicą Pańską. W czasie swego ziemskiego życia służyła Chrystusowi, pomagała Apostołom i pierwszym gminom chrześcijańskim. Teraz służy Kościołowi jako Jego najlepsza Matka.
Ruch Światło-Życie jest jednym z ruchów odnowy Kościoła według nauczania Soboru Watykańskiego II. Gromadzi ludzi różnego wieku i powołania: młodzież, dzieci, dorosłych, jak również kapłanów, zakonników, zakonnice, członków instytutów świeckich oraz rodziny w gałęzi rodzinnej, jaką jest Domowy Kościół. Poprzez odpowiednią dla każdej z tych grup formację Ruch Światło - Życie wychowuje dojrzałych chrześcijan i służy odnowie Kościoła przez przekształcanie parafii we wspólnoty wspólnot.
Znakiem Ruchu Światło-Życie jest starochrześcijański symbol fos- zoe (gr. słowa światło i życie splecione literą omega, tworzące krzyż). Duchowość Ruchu Światło - Życie została wyrażona w "Drogowskazach Nowego Człowieka". Małżonkowie żyjąc treścią "Drogowskazów" realizują je w "Zobowiązaniach Domowego Kościoła". Cel Ruchu Światło - Życie jest osiągany poprzez realizację programu formacyjnego. Każdy uczestnik Ruchu po ewangelizacji, prowadzącej do przyjęcia Jezusa Chrystusa jako swego Pana i Zbawiciela, uczestniczy w formacji w grupie uczniów Jezusa (deuterokatechumenat) a następnie we wspólnocie diakonijnej, podejmując konkretną służbę (diakonię) w Kościele i świecie. Ewangelizacja - katechumenat - diakonia, to trzy etapy drogi formacyjnej Ruchu Światło - Życie na wszystkich poziomach formacji.
Podstawowe metody realizacji programu formacyjnego to: metoda "światło - życie", przenikająca wszystkie elementy programu formacyjnego, oaza rekolekcyjna i mała grupa formacyjna. Specyfiką metody Ruchu Światło - Życie jest realizacja zasady "życie z życia" i zasady organicznego wzrostu. Struktura ruchu jest zgodna ze strukturą Kościoła. Małe grupy, do których należą uczestnicy Ruchu, zasadniczo tworzą jego wspólnotę w parafii. Wspólnoty Ruchu utrzymują ze sobą łączność spotykając się na Dniach Wspólnoty. Odpowiedzialność za całość Ruchu sprawuje Moderator Generalny Ruchu Światło - Życie. Na szczeblu kraju, diecezji i parafii odpowiedzialność pełnią moderatorzy krajowi, diecezjalni i parafialni. Każdy moderator pełni swą posługą wraz z zespołem diakonii. Diakonię moderacji mogą pełnić zarówno osoby świeckie, jak i duchowne. Kapłani w Ruchu spełniają rolę moderatorów, a nie należący do niego - opiekunów. Spoczywa na nich odpowiedzialność za duchową formację uczestników Ruchu i eklezjalność wspólnot.
Początki historii Ruchu sięgają pierwszej oazy, która odbyła się w r. 1954. Ruch Światło - Życie rozwinął się z oaz - rekolekcji zamkniętych prowadzonych metodą przeżyciową. Przed rokiem 1976 Ruch był znany pod nazwą "Ruch oazowy", "Ruch Żywego Kościoła". Twórcą oazy, założycielem Ruchu i pierwszym moderatorem krajowym był ks. Franciszek Blachnicki (24 III 1921 - 27 II 1987). Ruch Światło-Życie powstał i rozwija się w Polsce, a w ostatnich kilkunastu latach rozszerza się również poza jej granicami: na Słowacji, w Czechach, w Niemczech, na Białorusi, Łotwie.
Schola działająca przy parafii w Wysokiej Głogowskiej powstała w październiku 2016 r. Zespół liczy 25 dziewczyn w wieku od 11 do 18 lat. Schola jest to zespół instrumentalno-wokalny powstały w wynik połączenia Dziewczęcej Służby Maryjnej oraz Ruchu Światło-Życie.
Podstawowym celem działania scholi jest nauka śpiewu oraz zaangażowanie w czynną działalność na rzecz wspólnoty parafialnej.
Dziewczyny u uświetniają swym śpiewem niedzielną Mszę Świętą dwa razy w miesiącu na Mszy świętej o godz. 11.00. Włączają się w czynne przeżywanie świąt Bożego Narodzenia przygotowując czuwanie przed Pasterką. Pomagają także w organizacji Wieczorów Uwielbienia odbywających się w naszej Parafii. Czynnie uczestniczą także w odpuście parafialnym. Próby odbywają się co dwa tygodnie w czwartek.